پنج شنبه های شهدایی| تاسوعایی که برای علی و رقیه، بوی پدر می دهد

9 روز از رفتنش به جنگ می گذشت، صبح روز تاسوعا بود که پیام داد و گفت حلالم کن، بعد از 6 ماه انتظار زجرآور و پر از غصه و غم، به ما خبر دادند که همسرم همان روز تاسوعا به دست داعش به شهادت رسیده است و او را همراه با همرزمانش، - به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از سروستان، از روزی که متوجه شدم خانواده شهید روح اله حسینی، از شهیدای مدافع حرم در گردان فاطمیون، در مهمانشهر شهید بهشتی سروستان زندگی می کنند، دل دل می کردم که به دیدارشان بروم، دیدار با خانواده شهدا همیشه برایم مشکل است.

 زبانم قفل می شود وقتی می خواهم آنها را به یاد روزهای سخت و یادآوری خاطرات عزیزشان بیندازم؛ دل به دریا میزنم و شماره همسر شهید را می گیرم، بعد از احوال پرسی می گویم اگر مزاحمتان نیستم روز عید به دیدنتان می آیم؟ با خوشرویی قبول میکند، شاید تبریک و دید و بازدید عید کمی اوضاع را بهتر کند، به خودم می آیم و تازه متوجه می شوم که فردا عید مبعث است و روز دیدار.

هنگام ورود به خانه کوچک اما بسیار با صفا، که با سلیقه زن جوان شهید، تزیین شده است، حال و هوایم عوض می شود؛ رقیه کوچولو، دختری بامزه با لبخندی زیبا و دلربا میزبان ماست، از همان ابتدا که در میزنیم به سمت مان می آید و به راحتی خودش را در دلمان جا می کند.